«Serbian Cutting je metod ili škola montaže koji smo razvijali u Kino klubu Beograd, a koju sam ja, propisujući joj zakone, pravila i preporuke, teorijski utemeljio na osnovama formalnog jezika matematičke logike, koji kao i film ima sredstva izražavanja: simbol (znak) iskaz (izraz) i kod (formulu)» piše beogradski autor i montažer Mihajlo Ilić, doajen srpskog filma, drug i glavni saradnik Đorđevića, Makavejeva, Rakonjca, Pavlovića, Vučićevića i drugih iz slavnih dana uspona srpskog autorskog filma. Ovo veoma zanimljivo filmsko štivo izlaže heterogena iskustva u rasponu od ličnog utiska, autorskog dnevnika i memoarske građe do teorijskog razloga i metateorijskih uopštavanja. U opsežnom tomu od preko osam stotina stranica Ilić detaljno izlaže svoje poglede na jednu moguću filmsku stilistiku koja je rezultat spoja različitih filmskih teorija i rediteljske i montažerske prakse u rasponu od pedeset godina. Evo samo jednog od stotina primera ovog prožimanja: «Serbian Cutting ima načelo: radeći montažu radimo isto što je reditelj radio na placu; radeći sa dubinskim kadrom, gradimo jedinstvo utisaka montažnog bloka kao da je on isti kao što bi bio da je snimljen i drugačije (Stojanovićev prizor za nas je samo kadar a za njega posebna estetska vrednost)». I sl. U tome je Ilićeva knjiga jedinstvena u nas i na kraju krajeva, potvrđuje ideju Slavka Vorkapića da autentična filmska umetnost dolazi kroz prožimanje teorije i prakse».
Follow
