Festivalski koncept i selekciju programa potpisale su Marina Kožul, Mirna Belina, Sanja Grbin i Vladislav Knežević. Festival je prikazao izuzetno kvalitetnu i relevantnu selekciju tekuće produkcije eksperimentalnog filma širom sveta, podeljenu u sekcije: Život je, Kabinet dr. Oka, Zauvek zajedno, Noge na zemlju! i Buka i bes, od strukturalnog, animiranog, montažnog, optičkog do psihološkog i socijalno angažovanog eksperimentalnog filma. Svaki od članova međunarodnog žirija dodelio je svoj Gran pri jednom od filmova. Ladislav Galeta nagradio je U izgradnji Ženčen Lija, Francuska, socijalno-kritički trik-film o ljudima koji žive medju ruševinama, dok je posebno priznanje dodelio delu Okviri Berta Gotčaka iz Nemačke, u kome se izdvojene sličiče 8mm filmova upoređuju sa prozorima zgrada u velikom gradu, gradeći specifičan optički doživljaj. Brent Klinkum sa Novog Zelanda svoj Gran pri dodelio je rafiniranoj crno-beloj audiovizuelnoj animaciji Glasno grupe Telkosistems, a posebno priznanje filmu Kempinski, Nila Belufe u koprodukciji Francuske i Malija, naučno-fantastičnom dokumentarcu iščekivanja, izraživši žaljenje što Galetin film Voter Pulu 1869 1896 (1973/87) nije bio u konkurenciji za nagradu. Jirgen Reble svoj Gran pri dodelio je psihodelično-strukturalnom filmu velike poetske lepote, De dentro Pitera Konrada Bejera iz Nemačke. Žiri kritike u sastavu: Juraj Kukoč i Željko Luketić, Hrvatska i Ivana Kronja, Srbija, dodelio je svoju nagradu filmu Napad vrtoglavice Johana Lurfa iz Austrije, tehnički superiornom i ekstravagantnom primeru fiziološkog filma koji budi niz asocijacija, od žanrovskih do psiho-seksualnih. Veoma zapaženi na Festivalu bili su i Tačka zapleta Nikolasa Provosta, Belgija/SAD, i Kapitalizam/Dečiji rad slavnog Kena Džejkobsa iz SAD.
Poseban kvalitet Festivalu dali su i specijalni programi, na kojima su prikazane retrospektive članova glavnog žirija, istaknutih autora Jirgena Reblea iz Nemačke i Ladislava Galete iz Hrvatske. Oni su uključili i eksperimentalne filmove o realnostima i utopijskim idealima u arhitekturi, video-umetnost, eksperimente sa zvukom, izbor aktuelnog hrvatskog eksperimentalnog filma, i, kao posebnu poslasticu, neotkrivene filmove austrijske avangarde, kao i program Književni film. Publika je imala prilike da vidi originalne kopije malo poznatih filmova Martina Arnolda, Kurta Krena, Gerde Grosman, Pitera i Fridl Kubelke, među kojima se ističe film u stilu „žive fotografije“ Piter Kubelka i Jonas Mekas (1994), Mare Maruške i drugih, kao i kultnih ostvarenja Tornjevi otvorite vatru (1963) Entoni Balca i Vilijema Barouza, Ljubavna pesma (1950) Žana Ženea i Film (1965) Alana Snajdera i Semjuela Beketa.
Festival je predstavio Zbornik tekstova Austrijska filmska avangarda, koji je izašao u saradnji 25FPS i distributerske kuće Sihpackfilm iz Austrije. Značaj ovog Zbornika je ogroman, budući da on sadrži istorijsko-analitičke tekstove i intervjue sa najistaknutijim predstavnicima ovog izuzetno plodnog pokreta unutar avangardnog i eksperimentalnog filma. U uvodnom tekstu Gerald Veber navodi da su veliki umetnici austrijske filmske avangarde, posebno Kurt Kren i Vali Eksport, uprkos velikom međunarodnom uspehu, u svojoj zemlji bili izlozeni sankcijama i represijama medijske javnosti i tek relativno kasno u njoj doziveli umetničko priznanje. On ističe da je rođenje austrijske filmske avangarde proizašlo iz dva faktora: nacionalne moćne konzervativne filmske industrije, bez mogućnosti nezavisnog filma, i, sa druge strane, radikalne umetničke pozicije bečkih akcionista. Sve to iniciralo je jednu od najsnažnijih umetničkih struja u posleratnom avangardnom filmu. Tekstove u Zborniku odabrale su i uredile Mirna Belina i Marina Kožul. Posebno atraktivan za mladu publiku i sve one koji se osećaju mladim, bio je program Expanded Cinema -Proširenog filma, koji je povezao najsavremenije video-eksperimente i tehno-muziku.
Follow
